توسعه درونی بخش مرکزی تبریز؛ نمونه منطقه8

thesis
abstract

رشد شهر و شهرنشینی در هر دوره و در هر منطقه، محصول منطقی شرایط خاص محیطی و تابع اوضاع فراملی و جهانی است. شهر نشینی در کشورهای در حال توسعه متاثر و بازتاب شرایط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی حاکم بر جامعه در دوره ای طولانی است که از نتایج آن می توان به رشد سریع شهرهای بزرگ به همراه مهاجرت های وسیع و گسترش کالبدی نا موزون اشاره نمود که از تبعات منفی آن؛ رشد پراکنده شهر، تخریب اراضی زراعی پیرامون و بوجود آمدن فاصله فیزیکی- زمانی زیاد بین کاربری ها ست. در مقابل؛ هسته های مرکزی شهرها غالباَ با مساله زوال و فرسودگی، مشکلات اقتصادی و اجتماعی خاص خود و گریز ساکنان بومی خود مواجه گشته و بسیاری از ظرفیت های موجود توسعه، در درون محدوده شهرها بکار گرفته نشده اند. در این میان آنچه حائز اهمیت است، درک صحیح از عوامل موثر و فرایند های بوجود آورنده می باشد. در این پژوهش سعی شده است روند گسترش فیزیکی شهر تبریز و ظرفیت های موجود توسعه درونی شهر و منطقه 8(بخش مرکزی) مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین هدف پژوهش شناخت ظرفیت های درونی موجود بوده که در ادامه با تاکید خاص بر روی ویژگی های اجتماعی- اقتصادی و کالبدی بافت فرسوده بخش مرکزی شهر و نقش آن در توسعه درونی می باشد. به عبارتی هدف این مقاله بررسی ظرفیت ها و قابلیت های توسعه درونی و سطح بندی نواحی منطقه هشت شهر تبریز از لحاظ شاخص های توسعه درونی از طریق شاخص های جمعیت و مساحت و شاخص های کالبدی (عمر و کیفیت ابنیه، کاربری مختلط و....)است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل های کمی برنامه ریزی، از جمله تصمیم گیری های چند معیاره تاپسیس استفاده شده است. بر اساس بررسی های صورت گرفته از بین 5 ناحیه منطقه هشت شهر تبریز ناحیه 2 با امتیاز تاپسیس 0.88064 در بالاترین و ناحیه 5 در پایین ترین سطح توسعه از جهت دارندگی ظرفیت های توسعه درونی قرار دارد. رتبه بندی شاخص ها به تفکیک ناحیه نشان داد که در شاخص اراضی بایر، مخروبه و متروکه و شاخص تراکم خالص ناحیه 2 با بالاترین رتبه و ناحیه 5 نیز در شاخص های تراکم ناخالص، کیفیت ابنیه و ناحیه 2 در شاخص عمر ابنیه بیش از 30 سال بالاترین رتبه را به خود اختصاص می دهند. از آنجایی که تحقق توسعه درونی در این بافت های فرسوده نیازمند شناخت سایر ابعاد است، بنابراین توسعه اقتصادی- اجتماعی بستر و زمینه ساز توسعه کالبدی قلمداد می شود. در پایان جهت احیاء، ساماندهی و تحقق توسعه درونی بافت محدوده بخش مرکزی، راهبرد تلفیقی توانمند سازی/ ظرفیت سازی به عنوان رویکردی از تئوری با آفرینی شهری، پیشنهاد شده است.

similar resources

بررسی الگوهای شبکه معابر پیاده شهری و امکان‌سنجی توسعه آن‌ها در بخش مرکزی شهر تبریز

با وجود پیشرفت­های فنی و تـکنولوژیکی شگرف در عرصه حـمل و نقل و ترافـیک، پیاده­روی هم­چنان اصلی­ترین و مهم­ترین الگوی حرکتی مجتمع­های زیستی محسوب می­شود؛ تاجائی که امروزه، برای توسعه آن، مدل­ها و الگوهای مختلفی چون جداسازی ترافیک، فضاهای محصور پیاده، منطقه یا خیابان مخصوص پیاده، خیابان پیاده محور، مرکز تجاری پیاده، خیابان خرید، معماری ترافیکی، آرام­سازی ترافیک، سبز راه و فراگذرها ارائه شده است. ...

full text

احیاء بافت فرسوده با رویکرد استراتژی توسعه شهری (CDS)نمونه موردی: بخش مرکزی شهر اهواز

مقدمه و هدف پژوهش: بافت کهنه،‌ فرسوده و نابسامان شهری که بیشتر در هسته مرکزی یا لایه‌های میانی شهرها واقعند،‌ نیازمند دخالت و ساماندهی هستند‌ که جهت احیاء برنامه استراتژی توسعه شهری (CDS) یکی از ضروری‌های مهم در امر برنامه ریزی محسوب می‌شود. هدف پژوهش تدوین استراتژی توسعه شهری (CDS) در راستای احیاء بافت فرسوده بخش مرکزی شهر اهواز است. روش پژوهش: روش تحقیق در قالب پرسشنامه های بسته با مقیاس اسم...

full text

رویکرد استراتژی توسعه شهری (CDS) در احیای بافت فرسوده نمونه موردی: بخش مرکزی شهر اهواز

بافت کهنه، فرسوده و نابسامان شهری که بیشتر در هسته مرکزی یا لایه‌های میانی شهرها واقعند، نیازمند دخالت و ساماندهی هستند که در این راستا ساماندهی و احیاء بافت فرسوده شهری با رویکرد استراتژی توسعه شهری (CDS) یکی از ضروریات مهم در امر برنامه ریزی محسوب می‌شود. هدف پژوهش ارائه استراتژی توسعه شهری (CDS) در راستای احیاء بافت فرسوده بخش مرکزی شهر اهواز است. وسعت محدوده مورد مطالعه 302 هکتار و شامل 9 م...

full text

توسعه محله محور بخش مرکزی شهر بروجرد

full text

تحلیل فضایی تاب‌آوری شهری در محله‌های بخش مرکزی شهر تبریز

تحلیل تاب‌آوری در محله‌های بخش مرکزی شهر تبریز در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، کالبدی-زیرساختی و اکولوژیکی به‌منظور دستیابی به راهکارهای مناسب مدیریت مخاطرات محیطی از اهداف این پژوهش است. شناخت وضعیت تاب‌آوری محله‌های بخش مرکزی شهر و دستیابی به عوامل تاب‌آورساز با توجه به قدمت، فرسودگی و نارسایی زیرساختی و پهنه‌بندی سطح تاب‌آوری از ضرورت‌های برنامه‌ریزی و مدیریت شهری است. این پژوهش با روش توصیفی-تحل...

full text

تبیین زیست‌پذیری بخش مرکزی کلانشهر تبریز با رویکرد آینده‌نگاری

شهرها بعد از انقلاب روند شتابان شهرنشینی را تجربه و بیشتر از ظرفیت خود جمعیت می‌پذیرفتند که مبین بسیاری از مشکلات شهری شد. براین اساس بسیاری از متخصصین شهری برآن شدند که راه حل‌های کارآمدی برای جلوگیری از آسیب به محیط زیست ارائه دهند، از این باب نظریات و دیدگاه‌های فراوان در این زمینه مطرح شد که از جمله آن‌ها زیست-پذیری از مکتب توسعه پایدار بود. رویکرد زیست پذیری به دنبال زیست‌پذیر کردن هرچه بی...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

دانشگاه تربیت معلم - تهران - پژوهشکده جغرافیا و علوم زیستی

Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023